جدول جو
جدول جو

معنی عمری موصلی - جستجوی لغت در جدول جو

عمری موصلی
(عَ یِ عُ مَ)
ابن علی بن مرادبن عثمان بن علی بن قاسم عمری موصلی شافعی. وی ادیب بود و در سال 1147 هجری قمری متولد شد و در 1192 هجری قمری درگذشت و در اسکدار دفن گردید. او راست: 1- دو کتاب که محتوی در حدود سی علم است. 2- کتابی در معانی و بیان. (از معجم المؤلفین از هدیه العارفین بغدادی ج 1 ص 769 و الاعلام زرکلی ج 5 ص 130)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

عمر موصلی
(عُ مَ رِ مَ /مو صِ)
ابن بدربن سعید موصلی حنفی. ملقب به ضیاءالدین، مکنی به ابوحفص. از علمای حدیث بود و بسال 557 ه. ق. در موصل تولد یافت و در سال 622 ه. ق. در دمشق درگذشت. او راست: 1- استنباط المعین فی العلل و التاریخ الابن معین. 2- الجمع بین الصحیحین. 3- العقیده الصحیحه فی الموضوعات الصریحه. 4- معرفهالموقوف علی الموقوف. 5- المغنی عن الحفظ و الکتاب بقولهم لم یصح شی ٔ فی هذا الباب. (از الاعلام زرکلی). رجوع به مآخذ ذیل شود: الرسائل المستطرفه ص 114. الجواهر المضیئه ج 1 ص 387. الزهراء ج 1 ص 56. علماء بغداد ص 158. شذرات الذهب ج 5 ص 101. کشف الظنون ص 80
لغت نامه دهخدا
بکری موصلی
(عَ یِ بَ)
ابن محمد شریف بکری موصلی. از منجمان و احکامیان متقدم بود. او راست: برهان الکفایه، در علم احکام نجوم به عربی، که ظاهراً در اواخر قرن ششم هجری تألیف شده است. مؤلف در کتاب خود از عمر بن فرخان طبری، ماشأالله ، یعقوب بن اسحاق کندی و ابومعشر بلخی که همگی از قدمای حکما و منجمان و احکامیان و از معاصران خلفای اوایل عباسی هستند، نقل می کند. این کتاب را ملاعلی قوشچی (متوفی درسال 879 هجری قمری) به فارسی ترجمه کرده با انشائی خوش و در نهایت قدمت و دیرینگی. نسخه ای از این ترجمه علی قوشچی در کتاب خانه لغت نامۀ دهخدا موجود است
لغت نامه دهخدا
عمار موصلی
(عَمْ ما رِ مَ / مو صِ)
ابن علی موصلی، مکنی به ابوالقاسم. طبیب و کحّال نیمۀ دوم قرن چهارم هجری. اصل او از موصل بود و در ایام الحاکم بامرالله خلیفۀ فاطمی مصر، به مصر سفر کرد. درگذشت او پیش از سال 411 ه. ق. بوده است. او راست: المنتخب فی علم العین و عللها و مداواتها بالادویه و الحدید، که آن را به نام الحاکم بامرالله تألیف کرد. (از الاعلام زرکلی). رجوع به طبقات الاطباء ج 2 ص 89، معجم المؤلفین ج 7 ص 268 و عیون الانباء ابن ابی اصیبعه ج 2 ص 89 شود
لغت نامه دهخدا
عمرانی موصلی
(عَ یِ عِ)
ابن احمد عمرانی موصلی. ریاضیدان و ستاره شناس. متوفی درحدود سال 344 ه. ق. او راست: 1- شرح کتاب الجبر و المقابلۀ ابی کامل شجاع بن اسلم حاسب مصری. 2- کتاب الاختیارات. و تعدادی دیگر از کتب در نجوم. (از معجم المؤلفین بنقل از الفهرست ابن الندیم ج 1 ص 283 و تاریخ الحکماء قفطی ص 233 و تراث العرب العلمی ص 222)
لغت نامه دهخدا
علی موصلی
(عَ یِمَ / مو صِ)
ابن حسن بن وحشی نحوی موصلی. مکنی به ابوالفتح. ابوالفرج هبه الله بن حداد کاتب گوید که ابن وحشی نحوی در شهر ’آمد’ شعری از خود برای من خواند. رجوع به معجم الادباء چ مارگلیوث ج 5 ص 121 شود
لغت نامه دهخدا
علی موصلی
(عَ یِ مَ / مو صِ)
ابن محمد بن محمد بن عبدالکریم بن عبدالواحد شیبانی موصلی. مشهور به ابن اثیر جزری و ملقب به عزالدین و مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابن اثیر و علی (ابن محمدبن...) شود
ابن محمد بن عبدالعزیز بن فتوح بن ابراهیم تغلبی موصلی دمشقی شافعی. مشهور به ابن دریهم و ملقب به تاج الدین. رجوع به ابن دریهم و به علی (ابن محمد...) شود
ابن ابی بکر بن علی هروی موصلی. مکنی به ابوالحسن. رحالۀ قرن ششم هجری قمری رجوع به ابوالحسن سیاح و نیز به علی (ابن ابی بکربن...) شود
ابن هبه الله بن عثمان بن احمد بن ابراهیم بن رائقۀ موصلی محدث شیعی. مکنی به ابوالحسن. رجوع به ابوالحسن (علی بن هبه الله بن...) شود
لغت نامه دهخدا